(Musicalización de Miguel Ángel Gómez Naharro. Muy lograda en mi opinión

Quero morrer eiquí (cando me chegue
a hora da viaxe que me agarda).
Eiquí niste silencio
de pompas arroladas,
niste vento que dorme nos piñeiros
un profundo sono de arelanzas.

Quero morrer eiquí cos ollos postos
no fumegar das tellas, na borralla
do tempo, frente a frente
de min, aberta a ialma
aos latexos das horas, nunha tarde
ateigada de arpas.

Van e veñen as nubes viaxeiras,
as anduriñas pasan.
O pandeiro da chuvia
repenica unha maina
melodía de outono,
que no roncón do río se acompasa.

Quero morrer eiquí. Ser sementado
nesta miña bisbarra.
Finar eiquí o meu cansancio acedo,
pousar eiquí pra sempre as miñas azas.

Quiero morir aquí (cuando me llegue
la hora del viaje que me espera).
Aquí en este silencio
de palomas arrulladas,
en este viento que duerme en los pinos
un profundo sueño de inquietudes.

(En Castellano):

Quiero morir aquí, con los ojos puestos
en el humear de las tejas, en la ceniza
del tiempo, frente a frente
de mí, abierta el alma
a los latidos de las horas, en una tarde
repleta de arpas.

Van y vienen las nubes viajeras,
las golondrinas pasan.
La campana de la lluvia
repica con una suave
melodía de otoño,
que en el ronquido del río se acompasa.

Quiero morir aquí. Ser semilla
en ésta mi comarca.
Terminar aquí con mi cansancio amargo,
que reposen para siempre mis voluntades.